Archiwum Kompozytorów Polskich Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie jest placówką, która gromadzi możliwie pełną dokumentację źródeł polskiej współczesnej twórczości muzycznej. Powstało w roku 1958 jako wydzielona część Oddziału (później Gabinetu) Zbiorów Muzycznych BUW. Obecnie zbiory liczą ponad 40 tys. jednostek. Obok rękopisów muzycznych (ok. 5 tys.)  znajduje się tu ok. 30 tys. listów od i do kompozytorów, kilka tysięcy fotografii, afiszów i programów koncertowych. Pozostałe zbiory stanowią różnego typu materiały biograficzne (dokumenty osobiste, rodzinne, teksty literackie i publicystyczne, a także muzealia. W latach 50. i 60 do AKP wpłynęły spuścizny Artura Malawskiego, Jana A. Maklakiewicza, Kazimierza Jurdzińskiego, Romana Padlewskiego, Ludomira M. Rogowskiego, Karola Szymanowskiego, Stanisława Wiechowicza; w latach 70. - Ludomira Różyckiego, Grzegorza Fitelberga, Zdenka Runda, Pawła Kleckiego i Witolda Maliszewskiego. W kolejnej dekadzie Archiwum wzbogaciło się o sprowadzone do kraju dzieła kompozytorów emigracyjnych – Tadeusza Z. Kasserna, Michała Kondrackiego, Feliksa R. Łabuńskiego i Romana Palestra. Na początku lat 90. cały swój dorobek twórczy przekazał do AKP Adam Świerzyński. Po roku 2000 AKP powiększyło się o spuścizny: Tadeusza Bairda, Andrzeja Dobrowolskiego, Zbigniewa Krukowskiego, Stanisława Janty-Połczyńskiego, Tadeusza Machla, Mieczysława Mierzejewskiego, Karola Prosnaka, Stanisława Prószyńskiego, Witolda Rudzińskiego oraz fragmenty spuścizn Edwarda Bogusławskiego, Tomasza Ga­blen­za, Jana A. Maklakiewicza, Andrzeja Panufnika, Kazimierza Serockiego, Antoniego Szałowskiego, Romualda Twardowskiego, Kazimierza Wiłkomirskiego. Oprócz spuścizn AKP przechowuje też pojedyncze rękopisy muzyczne wielu znanych kompozytorów, m.in. Grażyny Bacewicz, Witolda Lutosławskiego, Krzysztofa Pendereckiego, Henryka Mikołaja Góreckiego, a także materiały dokumentujące działalność muzykologów, m.in. Krzysztofa Biegańskiego, Józefa M. Chomińskiego, Stanisława Golachowskiego, Tadeusza Kaczyńskiego, Zofii Lissy. Najcenniejszą częścią zbiorów AKP jest bez wątpienia spuścizna kompozytorska i literacka Karola Szymanowskiego (1882-1937) – największego polskiego kompozytora I połowy XX wieku. Kolekcja ta powstała głównie dzięki staraniom łódzkiego muzykologa Stanisława Golachowskiego, który w latach 1939-1946 zbierał rozproszone wśród krewnych, przyjaciół i znajomych kompozytora autografy, dokumenty i pamiątki. Ten największy w kraju zbiór szymanowskianów został w roku 1961 przejęty przez BUW. Niezmiernie cenne są również spuścizny Romana Palestra oraz Tadeusza Bairda, a także materiały z działalności Stowarzyszenia Młodych Muzyków Polaków w Paryżu (1936-1950) – jest to przede wszystkim ogromny zbiór korespondencji, obrazujący działalność SMMP w jej wielorakich aspektach. Obok podstawowej funkcji, jaką jest gromadzenie i opracowanie zbiorów, celem działań Archiwum jest także ich zabezpieczenie oraz działalność popularyzatorska. Od dłuższego już czasu prowadzona jest akcja mikrofilmowania najcenniejszych kolekcji, a od niedawna także digitalizacja wybranych obiektów. W miarę możliwości finansowych poddawane są konserwacji cymelia.